من وحسرت من وآه…

من وحسرت، من وآه،
آرزوهایی تباه
می‌نویسد به قلم
درد هرز هر گناه
بوی نارنج، به هر نگاه
میکند مستت،
به افیونِ گناه
غرق هر جامی زِ مِی
میشوی، تو لبریز از گناه
چو شود ذهنت، عریان با نگاه
میروی تو،چون نیستان به فنا

#نداشعر
ادامه نویسی ازمتن زیبای
#مهدی_رحیمی

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط