وای اگر در، یا بمانیم
در یا نمانده ایم
در جا مانده ایم،
و مرتب
از این مسیر به آن مسیر،
درطپشیم.
به طپشهای قلبم مینگرم
و
در جا زدن مکرری را، میبینم که
تکرارش همان،
آثار تمرین مداومی میباشد
که تمایزی ژرف را در سینه هایمان به يادگار میگذارد.
تمایزی که زندگی خلق میکند.
تفکر در واژه ها
تفکر در یایی است
که درجا زدن را در زندگی معنا میکند.
پس چه در یا بمانیم
و
چه درجا بمانیم
تمرین وتکرارش معجزه ای را در دستهایمان می‌کارد.
معجزه ای ازجنس طپش…
معجزه ای ازجنس خون….
معجزه ای از جنس زیستن…
و
معجزه ای که تو نماد آن هستی.
۱۷ فروردین ۱۱: ۰۳ دقیقه پنجشنبه سال ۱۴۰۲
ای اگر در با بماندیم
با اقیانوسی سفر میکردیم وباقایقی به شکار ماهی‌ها میرفتیم.
شکار ماهیان کوچک وبزرگ دریا دریایی که در وصف هر جوششش
لطفی الهی میبینی
در بابماندیم وبا با بابا نوشتیم
بابایی که نان داد
بابایی که نان‌آور هر خانواری ست.
بابا مقدس برای هر خانواده
هرچند سخت گیر وآزار دهنده باشد.
با بابا با لطف ومحبت زندگی را یافتیم. یافتنی که کورسوی امیدبخشی برای هر با یا یاء ویا تایی باشد اینان همه محترمند وهمه در وجود یک با خلاصه می‌شوند. وبا تا معنا می‌گیرند. با تا را معنا میکند در هر یایی یک هنری جدید را تا ب آور می‌شود.
آخرین نظرات: