شاعران در هم بیاویزند سخت.. نبرد واژگان در مهر وماه.. حافظ و، نیما، در جنگل سبز شمالی، با سلاح  آرامش و، مهر  یک شیرازی می‌نویسند

در نگاهش، همدمِ؛ حوری شدم با غزل‌ها مالکِ؛ قلبی شدم من بهشت را در سکوتش؛ مالک شدم با غزلهایش، در نگاهش؛ باران شدم بداهه ندااشتری

بر این گردون و این هستی بر این دنیای پر مستی بر این کوهان پر پستی بر این دشت پر از نیستی به هر وزنی

■   بدون تو چگونه سر کنم این روز و شبها را ندانی شور و حالم را، ندیدی تاب و تب ها را تپش های

_ مرا مهر سیه چشمان ز‌سر بیرون نخواهد شد                              قضای آسمانست

_ گر چه زشراب عشق مستم عاشق تر از این کنم که هستم + مردم زجراحت جدایی ای مردم ریش من کجایی _ یا رب